انسانِ محدود با فکر و عقل محدود نمی تواند موجود نامتناهی را تصور کند، لذا ذات خداوند فوق تفکر ماست.
در شعر پارسی می خوانیم:
ای برتر از خیال و قیاس و گمان و وهم از هر چه دیده ایم و شنیدیم و خوانده ایم
مجلس تمام گشت به آخر رسید عمر ما همچنان در اول وصف تو مانده ایم