مکتب کربلا

پس از سقوط اصفهان در سال ۱۱۳۵ق و از هم پاشیدن دولت صفویان به دست گروهی از افاغنه، هجرت علما و مجتهدین به کربلا فزونی یافت و عصر طلایی حوزه کربلا آغاز گردید.

مکتب کربلا، اصولی بود اما مشرب اکثر مهاجران ایرانی اخباری بود، به همین خاطر حوزه کربلا به دو شاخه اخباری با رهبری شیخ یوسف بحرانی و شاخه اصولی با رهبری وحید بهبهانی تقسیم شد.

در اواخر سلطۀ اخباریان که دانشمندان آنان راه اعتدال را در پیش گرفته بودند، عالم محقّق و دانشمند ژرف‌اندیش، علامه وحید بهبهانی در برابر تفکر اخباری‌گری برخاست و در پرتو عزم قوی و تلاش جدی، بساط آنان را برچید.